In een mistig decor spoedden de eenlingen zich naar de startplek bij café het Hingen waar het redelijk druk was ondanks de kou en de mist. Iedereen was dik ingeduffeld in jassen en kragen en er werden nog even de laatste nieuwtjes uitgewisseld voordat weer de prangende vraag opkwam: waar naartoe? Jo V had hierop geanticipeerd en een oude route Puffendorf van stal gehaald. Dit werd na ampel beraad akkoord bevonden met als uitzonderingen Berrie, Jeffrey en Cas Dieteren die “naar het zuiden wilden want daar scheen de zon”. Prima allemaal, ieder zijn ding.
Dit drietal is dus naar het zuiden gereden en de rest, te weten Helmuth Kohnen, Har F, Roy, Lyon, Jesper, Math, Huib, Annie, Jo V, Michel, Jo S, Jean Dohmen, Roger Dohmen, Hen, Ingmar en Frank zijn dus naar het zuidoosten vertrokken. Annie en Jo voorop, Huib en Har daarachter en daarachter in eerste instantie niks. Maar in de Kalverwei sloten de anderen ook aan. Vlak voor Echterbosch maakte de mist gelukkig plaats voor stralende zonneschijn wat het fietsen een paar klappen aangenamer maakte; we reden daar letterlijk het licht in zeg maar, apart om dat zo mee te maken. De wegen lagen er mooi droog bij dus de kans op lekke banden was daardoor gering. Desondanks had Ingmar een leegloper en heeft met zijn tubeless gravelbanden in eerste instantie een plug aangebracht die het lang heeft gehouden maar niet lang genoeg (hierover later meer).
We regen de dorpjes mooi aaneen en met weinig wind was het echt genieten. In Prümmern ging het nog even omhoog nadat de spoorwegovergang voor de verandering eens niet dicht was. Bij het uitrijden van Immendorf over het fietspad en door het tunneltje was er nog even een hachelijk momentje. Omdat daar de zon niet had geschenen, er waarschijnlijk nog iets van ijsvorming lag en er ook wat organische troep op het pad lag, stond Jean na de haakse bocht direct na het tunneltje haaks op de weg omdat zijn achterwiel wegslipte. Iedereen kon gelukkig op tijd in de ankers en zo werd verder onheil voorkomen. Daarna bereikten we dus Puffendorf. Daar ging het linksaf over het fietspad naar Gereonsweiler, lekker in het zonnetje, wind in de rug en licht bergaf, wat wil een mens nog meer zou je zeggen. Jo V had bedacht om niet langs het kerkhofje aldaar te rijden om te voorkomen dat hetzelfde zou gebeuren als bij dat tunneltje. Dat is een slecht weggetje, ligt ook in de schaduw en ligt er vaker ook beslijkt bij. We bleven dus op de grote weg naar Lindern en daarna kort via een paar grote brede wegen met overwegend autoverkeer naar de vertrouwde wegen naar Randerath en Uterath.
Vanaf daar reden we de variant langs Jansses Mattes en zo weer terug naar Straeten. Daar moesten we helaas weer halt houden omdat er een probleem was met de schijfrem van Michel. Het veertje had zich omgekruld en schraapte tegen de remschijf, waarschijnlijk omdat de remblokjes versleten waren. Samen met Ingmar werd ook dat euvel verholpen. Helmuth stelde tijdens die gedwongen pauze voor om daar een B-weggetje te nemen richting Birgden, Putt en Schierwaldenrath en Harzelt. We hebben hem daarin gevolgd maar in Harzelt was dan toch de zwanenzang van de plug die Ingmar had aangebracht. Er moest iets anders gebeuren en uiteindelijk heeft hij een binnenbandje gemonteerd. Het oponthoud duurde best lang want ook Roy had lek. Dankzij de hulp van met name Math is ook dat probleem gelukkig opgelost want de zon was inmiddels verdwenen, de mist was weer komen opzetten en het werd behoorlijk koud. En om dan een bandje te verwisselen met koude en natte handen is voorwaar geen sinecure; chapeau voor de dépaneurs.
Daarna ging het richting Langbroich en Breberen waar Helmuth afdraaide richting Wehr. De rest vervolgde hun weg naar Saefelen, Koningsbosch en Haeselaar. Daar draaide de delegatie Susteren en Frank linksom richting de Slek en de rest rechtsom richting Pepinusbrug. Het was inmiddels berekoud en heel mistig. Gelukkig hadden de meesten lampen gemonteerd en die inmiddels ook aangedaan zodat we toch nog zichtbaar waren voor de automobilisten. We waren heel blij dat we bij Nicole de fietsen konden parkeren en ons aan een lekkere hete koffie o.i.d. konden opwarmen. En nadat we na die koffie nóg iets dergelijks of iets met een schuimkraag voor onze neus hadden staan, was de kou en de mist al weer heel ver weg en eigenlijk alweer vergeten. Al met al toch weer een geslaagde middag met op het einde door de kou en de mist toch wel “apocalyptische omstandigheden” ( bekende uitspraak van wijlen Jean Nelissen).
Bij dezen nog een herinnering voor de oliebollentocht op oudjaarsdag om 10.00 uur met om 12.00 uur na aankomst oliebollen bij café Het Heukske in Sint Joost (ook als je niet meefietst).
A Vous Hilversoem
De Razende Reporter